In 2020 vond ik zeeklei op het Franse schiereiland Ile de Ré. Dat moest mee naar huis om mee te experimenteren en mee te draaien. Van het een kwam het ander. De klei was snel op maar even naar Frankrijk op en neer ging niet. Wel was de naam van het schiereiland de inspiratiebron voor de naam van mijn bedrijf: Ile de Clay.
Toen bedacht ik dat ik als kind eens had zitten spelen in de Beemster met klei. Hoe mooi is dat, de Beemster is bijna mijn achtertuin.
Ik plaatste een oproep op Facebook en Astrid Francis van de Beemstervalery reageerde daarop. Samen gingen we aan de slag. M’n eerste schop brak in tweeën op de stugge Beemsterklei, wat hebben we daarom gelachen. Gelukkig kregen we hulp van Bram Francis en ik kon aan de slag met de echte Beemsterklei.
Na veel experimenteren vond ik een procedé waarmee het glazuur van de gemaakte producten met de Beemsterklei heel mooi in blauwe en groene tinten kleuren. En wat een glazuur is dat ook nog eens voedselveilig en vaatwasser machine bestendig is. Zelfs na 100x in de vaatwasser blijven alle bekers, kommen, schalen en borden als nieuw!
Ik ben jaren lang werkzaam geweest in de lastechniek, vooral als lasdocent, lastechnisch adviseur (International Welding Engineer) en trainer van vmbo-docenten. Ik heb dat altijd met ontzettend veel plezier gedaan maar heb toch medio 2024 besloten helemaal te gaan voor de kunst (schilderen en mixed media) en keramiek.
Van oorsprong opgeleid tot docent Beeldende vorming had ik altijd al één been in de kunst maar nu ik sta ik er met twee benen helemaal in. Het lesgeven zit in m’n bloed, ik deel graag m’n kennis en vaardigheden met anderen.
Mijn motto daarbij is, voordoen, meekijken en soms ook iemands handen vastpakken. Het gaat bij het draaien om oog-hand coördinatie en door te laten voelen hoeveel druk je moet zetten of hoe je je handen moet houden maken mijn cursisten snel vorderingen. Ik deed dat in mijn lastechnische trainingen en ik doe dat ook in m’n draaiworkshops.
Zo leer je in korte tijd de fijne kneepjes van het vak.
Maar ook de esthetiek, de kunst kant van het vak is belangrijk. Leren kijken, welke vorm wil je hebben, wat vind je mooi, keuzes maken en experimenteren.
Onzekerheid omzetten naar vertrouwen krijgen in wat je doet. Twijfelen mag best, want dan denk je over dingen na en maak je keuzes. En fouten maken mag ook, dat is misschien wel de beste leerschool. En natuurlijk vooral veel plezier hebben en mooi werk maken!
Zie ook: Workshops en cursussen.