Het maken van roosjes van klei voor op een urn

Roosjes van klei
Roosjes van klei

Een urn is misschien wel het laatste dat je iemand die overleden is en die je dierbaar is kunt geven. Een persoonlijke urn gemaakt voor degene die je lief had geeft hem of haar een mooie plek naast die speciale plek in je hart. Maar het geeft jou ook troost.

Ik probeer van iedere urn iets speciaals te maken en luister daarbij goed naar de wensen van de nabestaanden. Het is een proces waarbij ik gedurende het maakproces contact houd en als men dat wenst, de tussenfases van het maakproces laat zien. Zo kunnen er eventueel ook nog aanpassingen gedaan worden.

In het filmpje hierboven ben ik roosjes aan het maken voor een urn die als voorbeeld zal dienen van wat er allemaal mogelijk is. Op deze urn zitten meerdere rozen, maar een mooie grote roos is ook prachtig.
Dit maken van roosjes heb ik van mijn vader geleerd. Hij is helaas zelf overleden maar hij betekent nog steeds zoveel voor me.

Als je een urn zoekt voor een dierbare, neem geheel vrijblijvend contact met me op, dan bespreken we de mogelijkheden.

Beemsterklei, je maakt me zo blij!

Beemster gebruikskeramiek

Eind mei 2021 is het begonnen, ik ging samen met Astrid van de Beemstervalery klei graven. Op hun land in Noordbeemster.
Het was een experiment, ik vind het namelijk zo mooi om met pure materialen uit de natuur te werken, daar moest ik mee aan de slag.

Vele proeven maakte ik met de Beemsterklei, welke kleur heeft het van zichzelf na het bakken, welke smelttemperatuur, wat kan wel, wat kan niet. Ik maakte honderden proeven met allerlei verschillende glazuren en uiteindelijk is dit eruit gekomen.

Ben er blij mee, het is weliswaar nog geen 9 maanden geleden maar het voelt toch een beetje als mijn kindje, deze mooie gebruikskeramiek met echte Beemsterklei.

Sterk en Stoer, je voelt het land en de wind.
Beemsterkeramiek gemaakt met passie. Om lekker lang en veel van te genieten!

Kleigraven

Vandaag heeft Bram Francis van Beemstervalery me geholpen met klei opgraven. De grijze klei ligt onder de teelaarde en dus was het even hard werken. Vooral voor Bram, want hij heeft echt het meeste gedaan. Respect hoor, want tjee wat is het een zware grond om doorheen te spitten!

Het is vooral Bram die spit hoor, daar kan ik niet tegenop
Mooie grijze klei dooraderd met ijzeroxide. Mooi!

Aan de slag met de Beemsterklei

Wat een enorme enthousiaste berichten heb ik de afgelopen weken mogen ontvangen over de Beemsterbekers. Dat doet me echt wat, in België zeggen ze dan; ik ben daar fier op, hier zeggen we, ik ben best een beetje groos 😊

Ik ben dan ook al weer druk bezig met nieuwe bekers en klei verwerken tot glazuur.

Beemsterklei in stukken aan het slaan zodat ik het in stappen tot glazuur kan verwerken.

Ik ga dan ook verder met het ontwikkelen van andere gebruiksproducten met daarin de Beemsterklei verwerkt. Denk aan schalen, borden, tapasschotel, borden met een kuiltje voor de jus.

Daarnaast kreeg ik ook de vraag of ik een urn kan maken. Dat kan ik en ik ga daar ook een proefexemplaar van maken. Want als je op de Beemsterklei geboren bent is het natuurlijk wel heel bijzonder als je na je overlijden er weer door omringd wordt. En dat kan zelf met klei van die plek die voor de overledenen of nabestaanden van grote betekenis is, bijvoorbeeld van zijn of haar geboorteplek.

Nieuwe Beemster bekers in de maak

Wat is er leuker dan een beker te hebben met klei uit je eigen omgeving? Misschien het maken ervan? Ik vind het in ieder geval super leuk om ze te maken en te werken met die pure mooie stoere Beemsterklei. Oeroude zeeklei, klei met een ziel.

Alle Beemster bekers worden door mij met de hand en met een flinke dosis liefde gemaakt. Een beker moet lekker voelen, goed in de hand liggen. Tijdens het draaien doe ik daarom vaak m’n ogen even dicht, dan voel je beter wat je maakt.

Alle glazuren maak ik zelf, ik heb heel veel proeven gemaakt voordat ik met de Beemsterklei deze mooie glazuren kreeg.
Een glazuur moet spreken, wat spannends hebben. Het is veel scheikunde – en daar hou ik wel van – maar toch ook een beetje geluk en ruimte geven voor toeval. Experimenteren. En als de oven na de glazuurstook van ruim 1222 graden open gaat is het toch altijd weer even heel spannend wat er uit komt…..

Beemster bekers

Beemsterbekers

Als kind vond ik ooit klei in de Beemster. Blauwgrijs van kleur, uren kon ik er mee spelen. Onlangs moest ik daar weer aan denken en ik plaatste een oproep om klei uit de Beemster. Astrid van de Beemstervalery (van de lekkerste aardappels uit de Beemster) reageerde direct en samen groeven we oude Beemster zeeklei op van haar land.

Ik maakte proeven met deze klei dat resulteerde in een speciale combi van klei en glazuur. De mineralen uit de klei reageren met het glazuur en dat resulteert is allerlei blauw, witte en bruintinten.
Vervolgens draaide ik stoere bekers die lekker in de hand liggen en waar deze glazuurcombi op gezet wordt. En dan de oven in. De hoge temperatuur van ruim 1222 graden maakt de bekers sterk en vaatwasmachine bestendig.

Alle bekers zijn uniek, gesigneerd en genummerd en hebben op de onderzijde de geografische coördinaten van waar de klei is opgegraven. Bij mij te koop in de webshop of op afspraak in m’n atelier. Binnenkort ook te koop Bij Moeders in Middenbeemster.

Ile de Clay