Wat is er leuker dan een beker te hebben met klei uit je eigen omgeving? Misschien het maken ervan? Ik vind het in ieder geval super leuk om ze te maken en te werken met die pure mooie stoere Beemsterklei. Oeroude zeeklei, klei met een ziel.
Alle Beemster bekers worden door mij met de hand en met een flinke dosis liefde gemaakt. Een beker moet lekker voelen, goed in de hand liggen. Tijdens het draaien doe ik daarom vaak m’n ogen even dicht, dan voel je beter wat je maakt.
Alle glazuren maak ik zelf, ik heb heel veel proeven gemaakt voordat ik met de Beemsterklei deze mooie glazuren kreeg.
Een glazuur moet spreken, wat spannends hebben. Het is veel scheikunde – en daar hou ik wel van – maar toch ook een beetje geluk en ruimte geven voor toeval. Experimenteren. En als de oven na de glazuurstook van ruim 1222 graden open gaat is het toch altijd weer even heel spannend wat er uit komt…..
